Druki

Dokument PT (przekazanie środka trwałego) jest dokumentem potwierdzającym nieodpłatne wprowadzenie środka trwałego do ewidencji i na stan majątku trwałego jednostki. Ze względu na to, że prowadzić należy jedną ewidencję środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych dla całej jednostki, niezależnie od ilości zakładów (filii, biur, magazynów itp.), przesunięcia środków trwałych między poszczególnymi miejscami w ramach jednostki nie wymagają sporządzenia dokumentu PT, ewentualnie należy sporządzić dokument przesunięcia międzymagazynowego (dokument MT). W przypadku natomiast przesunięcia między majątkami podmiotów powiązanych dokument taki należy już sporządzić. W takim przypadku ujmuje się w nim zarówno zakres dotychczasowej amortyzacji w podmiocie przekazującym, jak również wartość początkową oraz metodę amortyzacji w podmiocie przejmującym składnik majątku.

Nieodpłatne wprowadzenie środka trwałego na stan nie oznacza, że nie jest możliwe dokonywanie od jego wartości odpisów amortyzacyjnych. W razie nabycia składnika majątku zaliczanego do środków trwałych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób za wartość początkową przyjmuje się wartość rynkową z dnia nabycia chyba, że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości.

Protokół inwentaryzacji kasy jest dokumentem mającym zastosowanie w firmach i placówkach, które wykorzystują kasę gotówkową. Kasa gotówkowa podlega inwentaryzacji na koniec roku, jednak może być również przeprowadzona w związku ze zmianą kasjera lub w celach kontrolnych. Osoba odpowiedzialna za kasę wypełnia informacje o stanie gotówki, dzieląc ją na poszczególne nominały, informując o nadwyżce lub niedoborze. 

Protokół jest podpisywany przez członków zespołu oraz osobę odpowiedzialną za kasę gotówkową. W wyniku inwentaryzacji sporządza się protokół w trzech egzemplarzach. Jeśli inwentaryzację przeprowadza się pod nieobecność kasjera, musi to zostać wyraźnie opisane w protokole. 

W ciągu roku w kasie mogą się znajdować środki pieniężne w postaci:

Elementami obowiązkowymi sprawozdania finansowego są:

Dodatkowo sprawozdanie podlegające corocznemu badaniu przez biegłych rewidentów, obejmuje ponadto zestawienie zmian w kapitale (funduszu) własnym, a w przypadku funduszy inwestycyjnych - zestawienie zmian w aktywach netto, oraz rachunek przepływów pieniężnych, natomiast sprawozdanie finansowe funduszu inwestycyjnego otwartego oraz sprawozdanie finansowe specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego nie obejmuje rachunku przepływów pieniężnych.

W bilansie wykazuje się stany aktywów i pasywów na dzień kończący bieżący i poprzedni rok obrotowy. Informację dodatkową sporządza się co do zasady nie tyle do samego bilansu, lecz do całego sprawozdania finansowego. Informacja dodatkowa powinna zawierać istotne dane i objaśnienia niezbędne do tego, aby sprawozdanie finansowe było sporządzane rzetelnie i jasno oraz pokazywało sytuację rachunkową i finansową jednostki. W szczególności powinno ono obejmować:

Zniszczony środek trwały lub środek trwały bezużyteczny dla podatnika podlegać może likwidacji. Dokonuje się jej poprzez wyrzucenie lub oddanie do punktu skupu lub likwidacji. Likwidacja środka trwałego ma swoje konsekwencje zarówno w podatku dochodowym, jak i podatku od towarów i usług, stąd protokół stanowi podstawę jakichkolwiek rozliczeń w tym zakresie.
W przypadku likwidowanych środków trwałych, które w momencie likwidacji podlegały amortyzacji, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór. Nie należy w miesiącu likwidacji odpisu dzielić na części – dokonuje się go w całości.
Protokół likwidacji jest w takim przypadku podstawą do wycofania środka trwałego z ewidencji lub wykazu środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych. Brak protokołu powoduje błąd księgowy i niezgodność stanu faktycznego z księgowym.
Likwidację traktuje się dla celów podatku VAT jako czynność opodatkowaną zrównaną z odpłatnym zbyciem, stąd co do zasady może wymagać naliczenia podatku. W przypadku zbycia firmie kupującej towary używane lub złomującej – podstawa opodatkowania będzie cena ustalona w umowie. Inaczej będzie w przypadku wyrzucenia lub zniszczenia w punkcie złomującym - przekazując samochód do złomowania, bez wynagrodzenia, podatnik dokonuje nieodpłatnego przekazania na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem. Inaczej byłoby w przypadku wycofania środka trwałego na cele prywatne, które podlega opodatkowaniu jako czynność zrównana z odpłatną.