FKorU Faktura korygująca uproszczona

Fakturę korygującą wystawia się gdy:

• udzielono obniżki ceny w formie rabatu, z tytułu wcześniejszej zapłaty,
• udzielono opustów i obniżek cen, po dokonaniu sprzedaży,
• dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,
• dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, otrzymanych wcześniej całości lub części zapłaty dokonanych przed dokonaniem czynności,
• podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Faktury uproszczone, wystawiać mogą podatnicy podatku VAT, zwolnieni z podatku ze względu na wartość sprzedaży do 150.000 zł rocznie oraz podatnicy prowadzący wyłącznie sprzedaż zwolnioną z podatku VAT ze względu na rodzaj dokonywanych czynności (tzw. zwolnienia przedmiotowe).
Faktur takich w praktyce nie nazywa się fakturami uproszczonymi, lecz uznaje za tradycyjne faktury, które jednak zawierać mogą mniejszą niż w przypadku podatnika VAT czynnego ilość danych obowiązkowych.
Rachunki obecnie wystawiać mogą wyłącznie osoby, które nie są podatnikami podatku VAT (nie spełniają warunku podatnika tego podatku), np. zleceniobiorcy, pracujący na umowę o dzieło, którzy m.in. podobnie jak pracownicy nie ponoszą ekonomicznych konsekwencji wobec osób trzecich za charakter prac wykonywanych na rzecz zleceniodawcy. Natomiast rachunek wystawiany jest w sposób uproszczony i może zawierać tyle samo danych co faktura uproszczona. Wówczas dokumenty te są do siebie bardzo podobne.
Dokument uproszczony powinien zawierać:

• datę wystawienia,
• numer kolejny,
• imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy,
• nazwę (rodzaj) towaru lub usługi,
• miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług,
• cenę jednostkową towaru lub usługi,
• kwotę należności ogółem.

Dokumenty tego typu należy odróżnić od faktur uproszczonych VAT, które wystawia się w przypadku dokumentowania czynności o niewielkiej wartości tzn. do 100 euro lub 450 zł. W przypadku tego typu dokumentów faktura musi zawierać dane dotyczące transakcji w kwocie brutto (kwotę należności ogółem), natomiast nie zawiera m.in. danych NIP kontrahenta czy też konkretyzujących stawki i kwoty podatku.