PK-KPiR PK - polecenie księgowania - dowód księgowy KPiR

Prowadzący uproszczoną księgowość rozliczają koszty, których nie mają możliwości obejmować standardowymi dowodami zewnętrznymi. Koszty rozliczane są w takim przypadku co do zasady dowodami wewnętrznymi, jednak są one wystawiane wyłącznie w określonych przypadkach. Oprócz nich jednak istnieją sytuacje, gdy księgowanie odbywa się na podstawie dokumentu ogólnego wewnętrznego, który nie zawiera minimalnej ilości danych księgowych lub jest dokumentem ogólnym, posiadającym większą grupę informacji o poniesionych lub ponoszonych wydatkach. W takim przypadku, aby dany dokument rozksięgować zastosować można polecenie księgowania, oznaczone osobnym numerem, pod które podłącza się dokument będący podstawą jego wystawienia. 

PK wystawić można m.in. w przypadku księgowania rat amortyzacyjnych lub rozliczania składek ZUS, funduszu pracy za pracodawcę lub osoby współpracujące, PPK opłacanych zbiorczą kwotą. 

Należy zadbać, by noty zawierały co najmniej następujące informacje:

a) wiarygodne określenie wystawcy,

b) datę wystawienia dowodu oraz datę lub okres dokonania operacji gospodarczej,

c) przedmiot operacji gospodarczej i jego wartość oraz ilościowe określenie, jeżeli przedmiot operacji jest wymierny w jednostkach naturalnych,

d) podpisy osób uprawnionych do prawidłowego udokumentowania operacji gospodarczych

Dokument powinien zostać oznaczony numerem lub w inny sposób umożliwiający powiązanie dowodu z zapisami księgowymi dokonanymi na jego podstawie.