Infor.pl

ZL-1/A (2) (archiwalny) Dane o nieruchomościach leśnych

Druk darmowy dla klientów: ifk, irb, lex i epa

Załącznik ZL-1/A Dane o nieruchomościach powinien zawierać informacje o jednej nieruchomości, a zatem podatnik powinien wypełnić tyle załączników ile posiada nieruchomości. Za odrębną nieruchomość należy rozumieć nie tylko nieruchomość posiadającą odrębną księgę wieczystą, ale także nieruchomość posiadającą odrębny adres (miejsce położenia).

W części C.1. ZL-1/A podatnik podaje pełny adres nieruchomości składający się z nazwy miejscowości, kodu pocztowego, nazwy ulicy, numeru budynku, numeru lokalu lub wskazuje miejsce położenia nieruchomości(nazwa miejscowości, kod pocztowy) w przypadku, gdy pozostałe dane adresowe nie występują.

W części C.2. ZL-1/A podatnik podaje tytuł prawny do nieruchomości: własność (współwłasność), użytkowanie wieczyste (współużytkowanie), posiadanie samoistne (współposiadanie), posiadanie zależne (współposiadanie). Pod pojęciem posiadacza zależnego należy rozumieć osoby, które posiadają nieruchomości stanowiące własność Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, jeżeli posiadanie to wynika z umowy lub z innego tytułu prawnego, a także jest bez tytułu prawnego (z wyłączeniem posiadania samoistnego).

W części C.3. podatnik powinien podać identyfikatory działek, budynków lub lokali nadane dla celów ewidencji gruntów i budynków zgodnie z rozporządzeniem Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz. U. z 2001r., Nr 38, poz. 454, ze zm.).

Identyfikatory składają się z kilku części. Przykładowo: identyfikator działki ewidencyjnej składa się z kodu województwa, kodu powiatu, kodu gminy, oznaczenia typu gminy, numeru ewidencyjnego obrębu, w szczególnych przypadkach – oznaczenia arkusza mapy ewidencyjnej oraz numeru ewidencyjnego działki. Ponieważ dla podatnika podanie pełnej postaci identyfikatora może okazać się w praktyce trudne, uzasadnione jest zrezygnowanie z wymogu zamieszczenia przez podatnika danych dotyczących kodu województwa, kodu powiatu, kodu gminy i oznaczenia typu

gminy, które są znane urzędowi i mogą być uzupełnione w ewidencji. Możliwe jest również uzupełnienie przez gminę formularzy o te początkowe części identyfikatorów. W przypadku, gdy podatnik powinien podać tylko numer ewidencyjny obrębu, oznaczenie arkusza mapy ewidencyjnej oraz numer ewidencyjny działki, należy zamieścić odpowiednią instrukcję dla podatnika na formularzu.

Więcej informacji:

http://www.finanse.mf.gov.pl