ZWWD Zgłoszenie wypadku w drodze do pracy / z pracy przez pracownika

Poszkodowany ma prawo do wynagrodzenia za okres 33 dni niezdolności do pracy (art. 92 § 1 pkt 2 Kodeksu pracy). Z tytułu dalszej nieobecności, przysługuje mu zasiłek chorobowy – z ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz.U. z 2005 r. Nr 31, poz. 267 z późn. zm.). Wysokość zasiłku wynosi 100% podstawy wymiaru. Zasiłek przysługuje bez zachowania tzw. okresu karencji (30 dni podlegania ubezpieczeniu z tytułu choroby) - do upłynięcia 182 dni niezdolności do pracy.

Po upływie okresu zasiłkowego, może być przyznane poszkodowanemu świadczenie rehabilitacyjne w wysokości 100% podstawy wymiaru. Przysługuje ono wówczas, gdy poszkodowany nadal jest niezdolny do pracy, a dalsze leczenie lub rehabilitacja rokuje odzyskanie tej zdolności. Świadczenie rehabilitacyjne przysługuje w okresie niezbędnym do przywrócenia zdolności do pracy, jednak nie dłużej niż przez okres 12 miesięcy. Nie przysługuje ono uprawnionemu do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy, zasiłku dla bezrobotnych, zasiłku przedemerytalnego lub do świadczenia przedemerytalnego, a także do urlopu dla poratowania zdrowia – udzielonego na podstawie odrębnych przepisów prawnych (np. urzędnikom państwowym).

Z tytułu niezdolności do pracy z powodu wypadku w drodze do pracy i z pracy przysługuje poszkodowanemu również renta. Nie mają tu zastosowania przepisy dotyczące wymaganego okresu składkowego (art. 57a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych – Dz. U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353 z późn. zm.).

Podstawą do ubiegania się o wyżej wymienione świadczenia jest dokumentacja umożliwiająca ustalenie, czy okoliczności i przyczyny zdarzenia, które doprowadziło do urazu, dają podstawę do uznania go za wypadek w drodze do pracy i z pracy.