Infor.pl

UP Umowa pożyczki

Druk darmowy dla klientów: ifk, irb, lex i epa

Zasady umowy pożyczki zawarte są w art. 720-724 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. 1964, nr 16, poz. 93 ze zm.), o ile umowa zawarta między stronami nie stanowi inaczej lub jeżeli zawierający umowę konsument nie jest chroniony dodatkowo poprzez zakaz stosowania klauzul niedozwolonych.

Przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. Pożyczka nie może dotyczyć rzeczy oznaczonych co do tożsamości. W przypadku takiego wydania mamy do czynienia z najmem, a nie z pożyczką.

Rzeczy oznaczone co do gatunku to przedmioty, których danego egzemplarza nie identyfikują cechy, które pozostają niepowtarzalne, których nie posiadają inne egzemplarze tego samego rodzaju rzeczy.

Rzeczy oznaczone co do tożsamości charakteryzują się cechami, których nie można przypisać innym przedmiotom podobnym i właśnie ze względu na te konkretne cechy dochodzi do wydania określonego przedmiotu celem jego zwrotu, a nie zwrotu przedmiotu podobnego, posiadającego zespół cech podobnych.

Umowa pożyczki, której wartość przenosi pięćset złotych, powinna być stwierdzona pismem. Umowa pożyczki nie musi być oprocentowana, niemniej istnieje możliwości naliczania odsetek z tytułu wydania jej przedmiotu.

Umowa pożyczki podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych pod warunkiem, że któraś ze stron transakcji nie pozostaje w związku z przeprowadzeniem tej czynności opodatkowana podatkiem VAT lub zwolniona z tego podatku. Podatek ciąży na pożyczkobiorcy. Podatek liczy się od kwoty pożyczki lub wartości pożyczanych rzeczy oznaczonych co do gatunku. Podatek wynosi 2% podstawy opodatkowania.