REKLAMA
Zarejestruj się
REKLAMA
Brak zapłaty zobowiązania pieniężnego rodzić może przede wszystkim skutki w postaci obowiązku zapłaty odsetek za zwłokę. Drugą z konsekwencji jest możliwość sądowego domagania się zapłaty, a w jego braku – występowania do organu egzekucyjnego z wnioskiem o podjęcie się egzekucji z majątku dłużnika. Podstawą do naliczania odsetek jest wezwanie do zapłaty.
Termin zapłaty powinien wynikać z zapisów umowy między stronami transakcji. W przypadku, gdy po obu stronach transakcji są przedsiębiorcy:
Za dzień wymagalności świadczenia pieniężnego uważa się dzień określony w pisemnym wezwaniu dłużnika do zapłaty, w szczególności w doręczonej dłużnikowi fakturze lub rachunku, potwierdzających dostawę towaru lub wykonanie usługi, ale nie wcześniejszy niż dzień doręczenia wezwania do zapłaty.
Natomiast od dnia wymagalności świadczenia pieniężnego do dnia zapłaty, jeżeli są spełnione łącznie następujące warunki:
Wierzyciel żądać może odsetek podatkowych (wyższych niż ustawowe).
Termin zapłaty określony w umowie nie może jednak przekraczać 60 dni, liczonych od dnia doręczenia dłużnikowi faktury lub rachunku, potwierdzających dostawę towaru lub wykonanie usługi, chyba że strony ustalą inaczej i pod warunkiem że ustalenie to nie jest sprzeczne ze społeczno-gospodarczym celem umowy i zasadami współżycia społecznego oraz jest obiektywnie uzasadnione, biorąc pod uwagę właściwość towaru lub usługi. Natomiast jeżeli ustalony w umowie termin zapłaty jest dłuższy niż 60 dni, liczonych od dnia doręczenia dłużnikowi faktury lub rachunku, potwierdzających dostawę towaru lub wykonanie usługi, co do zasady wierzycielowi, który spełnił swoje świadczenie, po upływie 60 dni przysługują odsetki podatkowe.
W przypadku gdy nie jest możliwe ustalenie daty otrzymania faktury lub rachunku potwierdzającego dostawę towaru lub wykonanie usługi albo gdy faktura lub rachunek zostały doręczone przed dostawą towaru lub wykonaniem usługi, termin zapłaty jest liczony od dnia otrzymania przez dłużnika towaru lub usługi.
W przypadku, gdy jedną ze stron transakcji jest konsument, nie obowiązują powyższe zasady. Odsetki naliczane są tylko wtedy, gdy to wynika z czynności prawnej albo z ustawy, z orzeczenia sądu lub z decyzji innego właściwego organu, przy czym gdy umowa nie stanowi inaczej, należą się odsetki ustawowe. Strony nie mogą przy tym ustalić odsetek wyższych niż tzw. odsetki maksymalne (w stosunku rocznym przekraczać czterokrotności wysokości stopy kredytu lombardowego NBP).
REKLAMA