REKLAMA
Zarejestruj się
REKLAMA
W zakładach pracy, które zobowiązane są prowadzić zakładowy fundusz świadczeń socjalnych regulamin wykazuje, którym pracownikom przysługuje pożyczka oraz warunki jej przyznania. W przypadku, gdy regulamin stanowi o możliwości ubiegania się o przyznanie pracownikowi środków, powinien on złożyć w tej sprawie wniosek.
Przyznawanie pożyczki oraz jej wysokość uzależnione powinny być od sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej osoby uprawnionej do korzystania z funduszu. Natomiast same zasady i warunki pożyczki z funduszu na poszczególne cele i rodzaje działalności socjalnej określa pracodawca w regulaminie. Regulamin powinien zatem wskazywać i różnicować przyznawanie pożyczki pracownikom w zależności od ich sytuacji.
Pożyczka z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych nie może być traktowana jako przychód podatkowy (zwrotny charakter świadczenia), a także nie będzie podstawą naliczenia składek ubezpieczeniowych.
Wniosek powinien wskazywać warunki w jakich znajduje się osoba występująca o pożyczkę, w szczególności przyczyny, które powodują, że pożyczka powinna zostać udzielona. Warunki te powinny być zgodne z warunkami, jakie wskazuje regulamin ZFŚS.
Regulamin ZFŚS powinien również uzależniać wysokość zaliczki od sytuacji pracownika. W takim przypadku pracownik powinien wykazać we wniosku, w jakiej sytuacji się znajduje m.in. złożyć oświadczenie o wysokości zarobków, posiadanych oszczędnościach, ilości członków rodziny itp.
Wypłata pożyczki, w kwocie wynikającej z regulaminu, może również wynikać z tego, czy na rachunku ZFŚS znajduje się pełna kwota świadczenia na rzecz pracownika. W przypadku jej braku regulamin powinien wskazywać, czy wypłata będzie ograniczana, czy pożyczka nie powinna być przyznana.
Wniosek o pożyczkę można złożyć również do pracodawcy - by udzielił jej ze środków obrotowych, a nie z ZFŚS.
REKLAMA