ZawoUoP Zawiadomienie o zawarciu umowy o pracę na czas określony z pominięciem art. 25(1) § 1 Kodeksu pracy

Co do zasady, okres zatrudnienia na podstawie umowy o pracę na czas określony, a także łączny okres zatrudnienia na podstawie umów o pracę na czas określony zawieranych między tymi samymi stronami stosunku pracy, nie może przekraczać 33 miesięcy, a łączna liczba tych umów nie może przekraczać trzech. Uzgodnienie w trakcie trwania umowy o pracę na czas określony dłuższego okresu wykonywania pracy na podstawie tej umowy uważa się za zawarcie, od dnia następującego po dniu, w którym miało nastąpić jej rozwiązanie, nowej umowy o pracę na czas określony.

Powyższe uregulowania służyć mają ograniczaniu zawierania przez pracodawców umów terminowych, mniej stabilnych dla pracowników niż umowy o pracę na czas nieokreślony. 

Jeżeli okres zatrudnienia na podstawie umowy o pracę na czas określony jest dłuższy niż 33 miesiące lub jeżeli liczba zawartych umów jest większa niż trzy, to uważa się, że pracownik, odpowiednio od dnia następującego po upływie okresu 33 miesięcy lub od dnia zawarcia czwartej umowy o pracę na czas określony, jest zatrudniony na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony. 

Od powyższej zasady istnieją jednak wyjątki, z których jednym jest sytuacja, gdy pracodawca wskaże obiektywne przyczyny leżące po jego stronie jeżeli zawarcie wówczas umowy na czas określony dłuższy niż 33 miesiące lub czwartej umowy na czas określony w danym przypadku służy zaspokojeniu rzeczywistego okresowego zapotrzebowania i jest niezbędne w tym zakresie w świetle wszystkich okoliczności zawarcia umowy. 

Zawarcie umowy o pracę, która nie przekształci się w umowę na czas nieokreślony, zobowiązuje do odpowiednich zgłoszeń. W takim przypadku pracodawca zawiadamia właściwego okręgowego inspektora pracy, w formie pisemnej lub elektronicznej wraz ze wskazaniem przyczyn zawarcia takiej umowy, w terminie pięciu dni roboczych od dnia jej zawarcia.